Boys Dating Girls Chapter 22: Library Challenge

Chapter 22: Library Challenge


"Gumawa ka nga ng paraan para makalabas tayo dito. Kanina pa kasi ako naiirita sa pagmumukha mo." sabi ni Jennie.
"Heto na nga oh, tinetext ko na sina Michael. Masyado kang excited." sabi ko.

Ilang sandali ay nakalabas na rin kami sa wakas ng jail booth sa tulong nina Michael. Nakacostume pa nga sila nung dumating sila para irescue kami, pinagtinginan tuloy sila ng mga usyoserong tao.

"Pano Sid, kailangan pa naming bumalik sa horror house. Umalis kasi kami dun ng walang pahintulot. Lagot kami kay Jasmin." sabi ni Michael sabay ngisi at naiwan kami ni Jennie dito sa harap ng jail booth.

Pupunta na rin sana ako ng horror house kaso may dalawang pulis na naman ang humarang sa akin. Hindi lang yata sa akin, pati na rin kay Jennie.

Na naman? Pambihirang buhay 'to o. Kakalabas pa nga lang namin, aarestuhin na ulit kami.

"Inaaresto namin kayo. Ilahad niyo sa amin ang inyong mga kamay." sabi ng isa.
"Hoy, para sa kaalaman niyo. Tapos na ang parusa namin!" sabi ni Jennie habang tinuturo niya ang dalawang pulis kuno.
"Trabaho lang naman 'tong ginagawa namin." sabi ng pangalawa at naglabas siya ng isang posas.

Mukhang alam ko na yata kung anong gagawin nila sa amin kaya napatakbo ako ng 'di oras kaso nahawakan ako sa braso ng isang pulis. Galing ah, nadaig niya ang mga ninja stants ko.

"Kapag nagtangka kang tumakas madodoble ang kaparusahan mo." banta ng isa at tuluyan na nila kaming pinosasan.

Pambihira, ang hirap naman nito. Can you imagine, nakaposas yung kaliwa kong kamay sa kanang kamay niya.

"So, ang gagawin niyo'y lilibutin niyo ng dalawang beses ang buong campus habang nakaposas kayo. Sa oras na malaman namin na hindi kayo sumunod sa mga sinabi namin, madodoble ang parusa niyo." sabi ng pangalawang pulis.

Ano!? Tama ba yung narinig ko? Dalawang beses? Tarantado kayo Michael, alam kong kayo ang may gawa nito. Lagot kayo sa akin mamaya.

"Buwisit naman o, sino ba ang may pakana nito?" tanong ni Jennie habang nagdadabog.
"Sino pa nga ba, e di yung mga tarantado kong kaibigan." sagot ko.
"Nagmana talaga sila sayo no? Ika nga, birds with the same feather, flocks together." sabi niya na halatang nang-iinsulto.
"Hindi naman nakakapagtaka e. Nagmana din kasi ako sayo." sabi ko sabay ngiti ng nakakaloko at hinampas niya ako sa braso.

Ang daya naman. Siya na nga 'tong nang-insulto, siya pa yung maiirita sa huli.

"Bilisan mo nga ng konti ang paglalakad mo. Tingnan mo, daig pa kita o." sabi niya at binibilisan ko nga yung paglalakad ko.
"Sinabi ko bang tumakbo ka?" tanong niya sabay kurot sa tagiliran ko.

Ito na ang kinatatakutan ko. Nagsisimula na kasi ang tinginan ng mga estudyante sa amin dito sa may corridor. Para tuloy kaming naglalakad sa redcarpet habang pinapanood ng mga fans namin.

"Ano ka ba? Keep your distance naman. Look, all of them are looking at us." sabi ni Jennie.
"Pambihira, iniisip mo pa rin ba hanggang ngayon na pervert ako?" pabulong kong tinanong sa kanya.
"Hindi mo ba narinig yung inutos ko? Keep your distance. Remember, your my servant?" sabi niya sabay taas ng kilay.

Ganon na talaga kababa ang tingin niya sa akin at para sa ikakapanatag ng loob niya, dumistanya nga ako ng konti sa kanya gaya ng sinabi niya kahit na nakaposas pa rin kami.

At nung dumaan kami sa harap ng classroom namin na ngayon ay horror house, marami ang nagbulong-bulungan at siyempre marami din ang nagtaasan ng kilay. Ang showbizz talaga ng dating namin. Hindi na ko magtataka kung ba't nasa headlines na ng newspaper ang pangalan ko bukas.

"Love team of the year!" sigaw ng isang unknown female specie na nasa likod namin.
"Bagay kayong dalawa!" sigaw ng isang unknown male specie sa may gilid namin.

Bigla nalang akong siniko ni Jennie sa hindi ko alam na dahilan.

"Kinikilabutan ako dun sa mga pinagsasabi nila. Nakakapanindig balahibo." pabulong na sinabi ni Jennie.

Pambihira, ako naman yung kinilabutan dun sa sinabi ni Jennie sa akin.

"Uy si Sid at tsaka si Jennie o nakaposas. Ang sweet naman." sabi ni Benjie.

At isa pa 'tong hinayupak na 'to. Binatukan nga namin para matauhan. Matauhan? E kahit ano pang gawin mo diyan, hindi yan matatauhan.

"Kayo naman o. Hindi na mabiro." sabi niya sabay himas sa ulo niya.

Nakasalubong din namin si Louie na kasama sina Steven at Anthony. At guess what his reaction? Obviously, nagalit siya. Medyo kumunot yung noo nung nakita niya kami at yung itsura niya mukhang lalamon ng tao. Sa madaling salita, nagseselos siya.

"Teka, Jennie. Bakit ka nga pala nakulong kanina sa jail booth? Hindi naman stripes yung suot mo ah?" tanong ko.
"Hindi lang naman yun ang hinuhuli nila. Hinuhuli din kasi nila yung mga nagsusuot ng pink na sandals. Nakakabuwisit nga e. Alam mo ba yung pakiramdam na gusto mong pumatay ng tao?" sabi niya at napatingin ako sa mga paa niya.
"Hinubad mo nalang sana." sabi ko.
"Sira. Huhubarin? Ano nang susuotin ko? E ikaw, bakit di mo hinubad yung t-shirt mo?" tanong niya.
"Ayoko kasing magkandarapa sa akin yung mga girls dito." sabi ko sabay wink ng left eye ko.

Bigla akong napatalon dahil kinurot niya ako sa tagiliran at tsaka sa braso.

Pambihira kurot, hampas, sampal, batok, suntok, siko at ano pa? Kung anu-ano nalang yata ang natatanggap ko sa kanya. Kumbaga, dahan-dahan niya akong pinapatay.

"Kahit kailan ang galing-galing mo talaga pagdating sa pagyayabang no?" sabi niya sabay roll eyes.

Ilang sandali ay natapos na rin ang paglilibot namin sa buong school ng dalawang beses at pinakawalan na rin kami sa wakas ng mga pulis kuno. Naging alerto na nga ako, baka kasi may bigla na namang sumulpot na mga pulis sa harap ko.

Aaminin ko, nag-enjoy ako kahit na ang dami kong natanggap na mga kurot galing kay Jennie. Ewan ko ba, naiimmune na yata ako sa mga kurot niya.

"Hi Sid, welcome to our booth!" sabi ni Elaine sabay ngiti habang naka wide open ang kanyang mga braso.
"Library? Booth?" tanong ko habang tinuturo ang pintuan ng library.

Ang galing ah? Ano naman kayang meron sa loob? Can you think of any games about books? O baka naman yung babatuhin mo ng sankatutak na libro yung tao na nasa harapan at kapag natamaan mo may premyo ka.

Marahil hindi, at bakit naman sila makakaisip ng ganong trip? Grabe naman yata yung iniisip ko.

"Ano bang meron sa loob?" tanong ko.
"May parang maze sa loob na may iba't-ibang checkpoints. Every checkpoints ay may mga challenge na ipapagawa sayo." sagot ni Elaine.
"Ang galing ah pero ano namang mapapala ko diyan?" tanong ko.
"Kung sakaling maacomplish mo ang lahat, magiging alipin mo ang isa sa mga members ng club namin." sagot niya sabay ngiti.

Alipin? Magandang prize nga yan, kaysa naman sa mga pocketbooks o di kaya'y coloring materials. Masubukan nga. Five pesos lang naman ang mababawas sa pera ko.

"Good luck, Sid." sabi niya at pumasok na ako sa loob.

"You will be given one minute to think of an answer. Here's the first question, an airplane crashed in the middle of the sea, where did they buried the survivors?" tanong ni Tim.

Laking gulat nalang ni Tim nung bigla akong tumawa na halos marinig na sa buong library. Anong klaseng tanong ba naman yan? Akala ko naman aabutin ako ng ilang linggo para makapag-isip ng sagot, yun pala eh sigundo lang.

"Pano naman nila ililibing yung mga survivors e buhay ang mga yun." sagot ko pagkatapos kong mahimasmasan.

Medyo malayo na din ang narating ko, hindi ko lubos maisip na nasa checkpoint number 7 na ako ngayon, pano kasi napakasisiw lang nung mga challenge nila. Bakas talaga sa mga mukha nila ang matinding kaba, baka kasi sila yung mapili ko bilang alipin kung sakaling matapos ko lahat ng challeges.

"Your seventh challenge is you need to find Olso in the map." sabi ni Eliza sabay bigay ng world map sa akin.

At dahil sa matalino ako sa Geography, hindi naman sa pagmamayabang, pero naging sisiw lang sa akin yung challenge. Ano nga yun? Oslo capital ng Norway na matatagpuan sa Northern Europe? Tama!

"For one minute, your ninth challenge is you need to find the red card in this shelf. That red card contains a question for your next challenge." sabi ni Myka.

Medyo nashock ako dun. One minute? Tapos sangkatutak na libro ang nasa harap mo? Okey lang din naman, at last nakaisip na rin sila ng mas mahirap na challenge. Yung pagpapawisan ka talaga.

"5 seconds left." sabi ni Myka.

Pambihira, ang bilis naman yata ng one minute niya. Saang aklat ba kasi nila tinago yung red card? Magpakita ka na please.

At sa hindi ako alam na dahilan, may biglang nahulog na red card sa librong Tom Sawyer na hawak-hawak ko ngayon.

"Your time is over! Sorry, but you cannot procede to the next checkpoint." sabi ni Myka.
"Teka, nahanap ko na o!" sabi ko sabay taas ng red card na hawak ko.
"Sorry, pero hindi ka umabot sa oras." sabi ni Myka.
"Hindi. Nahanap ko 'to bago natapos yung time." sabi ko.

Pambihira, acceptable naman dapat yun. Ang bilis din naman kasi nung one minute niya.

"Ah Myka, nahanap nga niya yung red card before the time. I saw it." sabi ni Elaine na nasa likod namin.

Napabuntong hininga naman si Myka, pagkatapos ay tumingin sa akin. Halatang namang hindi niya gusto na makaprocede ako sa next challenge. Sino ba naman ang may gusto na maging alipin?

"Okey, so you can procede to the last challenge." malamyang sinabi ni Myka.

Muntikan na yun ha. Tiningnan ko si Elaine at nagwink lang siya sa akin. Nagtataka lang ako, bakit niya ako kinampihan? Gusto ba niyang magpaalipin akin? Anong malay natin, baka ganon nga.

"You will be given one minute to answer, your tenth challenge is to answer the question in that red card. Time starts now." sabi ni Elaine.

Nagmistulang slow motion ang pagbukas ko ng red card. Ano kaya yung nakapaloob na question dito?

Question: One of the greatest invention of a human that can pass through walls. (For 1 Minute)

Invention ng tao kung saan pwede kang lumusot sa pader? Ano yun? May naimbento bang ganon ang tao?

"10 seconds left." sabi ni Elaine.

Teka lang, ano bang isasagot ko dito? Ano bang mga bagay na may kinalaman sa pader? Bintana? Pintura? Family picture? Kurtina? Pintuan?

Pintuan? Tama, pintuan nga. Ang galing ko talaga kahit papano. Biruin mo, kahit hindi pamilyar sa akin yung tanong nagawa ko pa ring sagutan ito.

"Now, for your last challenge. May kinalaman din sa pintuan." sabi ni Elaine at may ipinakita siyang tatlong susi sa akin.

Aanhin ko naman kaya ang mga susing iyan?

"Nakikita mo ba 'tong pintuan na nasa likod ko? Ngayon, kailangan mong pumili ng isang angkop na susi dito sa tatlong susi na hawak ko ngayon. Bibigyan kita ng 20 seconds to decide. Time starts now." sabi ni Elaine.

15 seconds na ang lumipas at patuloy lang ako sa paghimas ng baba ko. Pero sa tingin ko, yung huling susi ang angkop na susi para dun sa pintuan.

"So, itong huling susi ang napili mo." sabi niya at binigay sa akin ang huling susi.

Mistulang slow motion yung pagpihit ko ng susi at sa kagandahang palad, bumukas ang pintuan na hindi ko naman inakala at tumambad sa akin ang isang nakakasilaw na ilaw at bumaba mula sa taas si San Pedro. Ayan, nahahallucinate na naman ako.

Pero ang totoo niyan ay pagbukas ko ng pinto, nakalabas lang ako ng library, there was no supernatural phenomenon happened.

"Congrats, ikaw ang pinakaunang nakaaccomplish ng maze namin." sabi ni Elaine at may binigay siyang papel sa akin.

Ano 'to? Listahan ng mga utang? Ay hindi, listahan pala ng mga club members nila. Ang dami pala nila, pero iilan lang ang nandito ngayon.

"Ano? Nakapili ka na ba ng magiging alipin mo? You can choose any of them, as long as member siya ng club at nasa listahan yung pangalan niya." sabi ni Elaine pagkatapos kong matingnan ang listahan ng mga members nila.

Nagsilapit naman sa amin yung mga members nila na nandito ngayon. Bakas na bakas sa mga mukha nila ang matinding kaba. Si Tim, grabe kung pagpawisan. Si Eliza nama'y nagsign of the cross. As if naman sila yung pipiliin ko.

At ang napili ko ay si...